عشق در دريا غرق شدن است و دوست داشتن در دريا شنا كردن.

دوست داشتن از عشق برتر است. عشق يك جوشش كور است و پيوندي از سر نابينايي. اما دوست داشتن پيوندي خودآگاه و از روي بصيرتِ روشن و زلال.

دوست داشتن از عشق برتر است.... عشق يک جوشش کور است و بيوندي از سر نابينايي اما دوست داشتن* بيوندي خودآگاه و از روي بصيرت روشن و زلال. عشق* در هر رنگي و سطحي با زيبايي محسوس در نهان يا آشکار رابطه دارد اما دوست داشتن* چنان در روح غرق است و گيج و جذ ب زيباييهاي روح که زيباييهاي محسوس را به گونه اي ديگر ميبيند. عشق با دوري و نزديکي در نوسان است.اگر دوري به طول انجامد ضعيف ميشود اگر تماس دوام يابد به ابتذال ميکشد و تنها با بيم و اميد و تزلزل و اضطراب و ديدار زنده و نيرومند ميماند اما دوست داشتن *با اين حالات نا آشناست و دنيايش دنياي ديگريست. عشق زيباييهاي دلخواه را در معشوق مي آفريند و دوست داشتن زيباييهاي دلخواه را در دوست ميبيند و مي يابد. عشق در دريا غرق شدن است و دوست داشتن در دريا شنا کردن. از عشق هرچه بيشتر مي نوسيم سيرابتر ميشويم و از دوست داشتن هرچه بيشتر تشنه تر. عشق معشوق را مجهول و گمنام مي خواهد تا در انحصار او بماند اما دوست داشتن* دوست را محبوب و عزيز مي خواهد و مي خواهد همه ي دلها آنچه را او از دوست در خود دارد داشته باشند. عشق گاه جابه جا مي شود و گاه سرد و گاه مي سوزاند اما دوست داشتن از جاي خويش از کنار دوست خويش برنمي خيزد سرد نمي شود که داغ نيست نمي سوزاند که سوزاننده نيست.

عشق لذت جستن است و دوست داشتن پناه جستن

عشق نيرويي است در عاشق كه او را به معشوق مي كشاند و دوست داشتن جاذبه اي است در دوست كه او را به دوست مي بر د

عزيزم من فقط تو را ميخوام